Co Rewolucja Kulturalna zrobiła dla chińskiej muzyki i co znaczy dzisiaj?

Rewolucja kulturalna, która miała miejsce w Chinach w latach 1966-1976, była burzliwym okresem w historii tego kraju. Społeczne i polityczne zamieszanie trwało prawie dekadę, pozostawiając kraj w stanie wyczerpania. W tym czasie wiele aspektów chińskiej kultury zostało stłumionych, muzyka nie była wyjątkiem. Wpływ Rewolucji Kulturalnej na chińską muzykę jest jednak dość skomplikowany. Z jednej strony przyniosła ona znaczny spadek jakości produkowanej wówczas muzyki, zarówno pod względem ilości, jak i jakości. Z drugiej strony daje nam wgląd w to, jak wiele wysiłku starzy mistrzowie włożyli w przekazanie swojej wiedzy młodszemu pokoleniu. W tym wpisie sprawdzamy, jaki wpływ miała Rewolucja Kulturalna na chińską muzykę i co to oznacza dzisiaj.

Krótka historia chińskiej muzyki

W trakcie swojej bogatej historii, chińska muzyka ewoluowała przez różne okresy. Pierwszy okres można datować na dynastię Shang (1600 p.n.e.- 1046 p.n.e.), natomiast drugi okres należy do dynastii Zhou (1046 p.n.e.- 221 p.n.e.). Za czasów dynastii Qin (221 p.n.e.-207 p.n.e.) i dynastii Han (206 p.n.e.-2020 n.e.) nastąpił dalszy rozwój muzyki, wraz z wprowadzeniem siedmiostrunowej cytry. Dynastia Sui (581 r. n.e. - 618 r. n.e.) i dynastia Tang (618 r. n.e. - 907 r. n.e.) to początek trzeciego okresu w muzyce chińskiej. Dzięki rozwojowi lutni, znanej również jako pipa, chińska muzyka nadal się rozwijała i kwitła podczas dynastii Song (960 r. - 1279 r.). Dynastia Yuan (1279 AD - 1368 AD) to ostatni okres w historii chińskiej muzyki, podczas którego osiągnęła ona apogeum. Od tego czasu muzyka chińska przechodziła różne transformacje i obecnie dzieli się na kategorie muzyki ludowej, klasycznej i popularnej.

Muzyka jako narzędzie polityczne

Rewolucja kulturalna była czasem, w którym muzyka była wykorzystywana jako narzędzie polityczne. Władze nie postrzegały jej jako formy sztuki do estetycznego docenienia, ale raczej jako medium, poprzez które można propagować ideologię polityczną. Podczas rewolucji kulturalnej napisano i wykonano wiele piosenek, które miały wychwalać Mao Zedonga, zachęcać lud do buntu przeciwko siłom "kapitalistycznym" i "kontrrewolucyjnym", krytykować amerykański imperializm i promować ideę światowej rewolucji. Ponadto muzyka była również wykorzystywana do podkreślenia niektórych nowych polityk kulturalnych, takich jak kampania "Precz z burżuazyjną kulturą!" i ruch "Zniszcz cztery starocie!". Co najważniejsze, muzyka była wykorzystywana do tworzenia atmosfery mobilizującej ludzi do udziału w kampaniach publicznych i do walki z siłami "kapitalistycznymi" i "kontrrewolucyjnymi".

Wpływ rewolucji kulturalnej na chińską muzykę

Ponieważ chińska muzyka była używana jako narzędzie polityczne podczas rewolucji kulturalnej, stała się mniej o formie sztuki dla estetycznego uznania. W rezultacie, muzyka produkowana w tej epoce była niskiej jakości i pozbawiona wartości estetycznej. Poza spadkiem jakości muzyki, Rewolucja Kulturalna doprowadziła również do znacznego spadku jej ilości. Wielu muzyków, szczególnie tych ze starszego pokolenia, zostało uwięzionych lub uciekło z kraju, aby uniknąć prześladowań. Co więcej, rewolucja kulturalna przyniosła znaczącą zmianę w sposobie przekazywania muzyki kolejnym pokoleniom. Podczas gdy w poprzednich epokach muzyka była przekazywana w sposób systematyczny, podczas Rewolucji Kulturalnej była przekazywana w formie ustnej, co wynikało z braku formalnego nauczania. Brak środków, więzienie muzyków i ogólny niepokój społeczny, który panował w tym czasie, oznaczały, że formalna edukacja muzyczna nie była ani dostępna, ani praktyczna.

Założenie Pekińskiego Zespołu Muzyki Ludowej

Podczas rewolucji kulturalnej wielu starszych muzyków zostało uwięzionych lub zmuszonych do ucieczki za granicę. W rezultacie chińska muzyka, zwłaszcza ludowa, była zagrożona utratą. Jednak rewolucja kulturalna przyniosła również wyjątkowe zjawisko. Ponieważ nie pozostało wielu ludzi, którzy mogliby śpiewać ludowe pieśni, muzycy ludowi zaczęli przekazywać swoje pieśni młodszemu pokoleniu w drodze ustnego przekazu. W ten sposób młode pokolenie mogło nauczyć się pieśni ludowych bez żadnego formalnego szkolenia.

Zakończenie

Rewolucja kulturalna była niszczącym okresem w historii Chin, ponieważ przyniosła znaczny spadek jakości produkowanej wówczas muzyki, zarówno pod względem ilości, jak i jakości. Na szczęście dała nam również wgląd w to, jak wiele wysiłku starzy mistrzowie wkładali w przekazywanie swojej wiedzy młodemu pokoleniu. Dzięki temu młodemu pokoleniu udało się nauczyć na pamięć wielu ludowych pieśni. Podobnie jak starsze pokolenie, wielu z nich dorastało z tymi ludowymi melodiami, które stanowiły ścieżkę dźwiękową ich dzieciństwa w czasach rewolucji kulturalnej. Te ludowe pieśni dawały im tak potrzebne pocieszenie i inspirację w czasach niepewności.